یک اتفاق ساده

وقتی برداری “one” را بچسبانی تنگ ِ دل "فارسی"، نتیجه ی یک چنین واژه ی بلاتکلیفی این می شود که وسط سریال های بی سر و ته اش که مدام آدم ها دارند سر دوست پسرها و دوست دخترها و قاپیدن عشق های همدیگر و فرزندهای بی مالکشان کل کل می کنند، یکهو بانگ اذان پخش می کند؛ "حی علی الفلاح".

عجیب ملتی هستیم. از جلوی مغازه های تاناکورا که رد می شویم، اخ و پیف می کنیم بعد آنوقت برای یک چنین تصویرهای دست چندمی و بُنجلی سر و دست می شکنیم.
عجیب ملتی هستیم.

پ.ن : متوجه هستید که این نوشته به هیچ عنوان به معنای تایید برنامه های تلویزیون خودمان نیست. که از آن هم دلم خون است.